تاثیر مالکیت سرمایه گذاران نهادی بر مدیریت سود شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران

سهامداران معمولا به دو گروه سهامداران فردی و سهامداران نهادی طبقه بندی می شوند. توانایی مدیران جهت مدیریت فرصت طلبانه سود گزارش شده از طریق نظارت موثر خارجی توسط ذینفعانی نظیر سرمایه گذاران نهادی محدود می شود. سرمایه گذاران نهادی فرصت، منابع و توانایی نظارت بر مدیران واحد تجاری را دارند. مطالعه حاضر در پی آن است تا به بررسی این موضوع بپردازد و رهنمودی جهت ارتقای نظام راهبردی شرکتی و کاهش مدیریت سود ارائه کند. در این تحقیق جهت برآورد اقلام تعهدی اختیاری از مدل تعدیل شده جونز و جهت آزمون فرضیات از مدل رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین میزان مالکیت سهامداران نهادی و مدیریت سود رابطه معنی داری وجود ندارد.